به گزارش گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی نای ذی نیوز با شروع هر فصل، برپایی نمایشگاههای فصلی در بسیاری از شهرستانها به امری رایج تبدیل شده است؛ نمایشگاههایی که با شعار عرضه اجناس ارزانقیمت برپا میشوند اما در واقعیت، در اغلب شهرستانهای کوچک به دلیل عدم حضور تولیدکنندگان کالاهای پایه و حضور واسطه ها آنهم بدون عوارض و مالیات و .... پیامدهایی بهمراتب سنگینتر برای بازارهای محلی و کاسبان شهرها به همراه دارند؛ پیامدهایی که اگر نادیده گرفته شوند، نه تنها موجب بیاعتمادی عمومی به سیاستگذاران و مسئولان خواهند شد، بلکه تیشه به ریشه اقتصاد بومی نیز خواهند زد.
اما سئوال از متولیان این امر در سطح شهرستان اینجاست ، واقعاً هدف از این نمایشگاهها چیست؟
آیا صرفاً فروش ارزانقیمت کفایت میکند یا بر کیفیت اجناس ارائه شده در نمایشگاه نیز نظارتی صورت میگیرد و کیفیت با قیمت ارائه شده مقایسه میگردد؟ اگر ارزانفروشی هدف است، آیا تولیدکنندگان واقعی و اصیل، مستقیماً در این نمایشگاهها حضور دارند یا واسطههایی با ظاهر «فروش ویژه» میداندار این نمایشگاهها میشوند؟
کدام نهاد پاسخ میدهد که آیا این نمایشگاهها واقعاً در تأمین کالاهای اساسی مردم مؤثرتر از طرحهای رسمی تنظیم بازار هستند که دولت در گوشه گوشه شهر توسط فروشگاههای محلی هر هفته اجرا میکند؟ ایا نمیشود نظیر همین کار را با استفاده از ظرفیت بازار روز شهرداری و کاسبان محلی در مورد سایر اقلام مورد نیاز مردم در مقاطعی که نیاز است انجام داد ؟
اکنون برای خیلی ها در سطح شهرستان این سئوال مطرح است آیا برپایی نمایشگاهی اینچنینی راهکاری اصولی برای حمایت از معیشت مردم است یا صرفاً اقدام نمادینی برای رفع تکلیف؟ البته قطعا اگر نمایشگاههای فصلی آنچنان که در شهرهای بزرگ و با حضور مستقیم تولید کنندگان و حذف واسطه ها ، آنهم تولیدکنندگان اجناس ضروری و مهم و نه لواشک و ادویه و پفک و ... مد نظر مسئولین و نمایشگاهدارن باشد همه استقبال میکنند و فرصتی هست برای شهرستان و خصوصا مردم عزیزمان اما تجربه نمایشگاههای چند سال اخیر چنین موضوعی را تایید نکرده و لذا باید حتما به این نکته توجه گردد.
سؤال اساسیتر این است:* آیا تا کنون هیچیک از مسئولان، پاسخ قانعکنندهای برای کاسبان و بازاریان شهر ارائه دادهاند که اهداف برپایی نمایشگاه چیست و تا چه اندازه در نمایشگاههای گذشته به این اهداف دست پیدا کرده اند و چه نفعی برای مردم داشته است تا آنان نیز با این سیاست همراه شوند و لب به اعتراض نگشایند؟یا همچنان باید شاهد برپایی نمایشگاههایی باشیم که بدون تعامل موثر گسترده با صنوف محلی، تنها به زیان آنها و حتی در برخی موارد به زیان جیب مردم تمام شود؟
بیمهری به کاسبان شهر، بیمهری به ستونهای اقتصاد محلی است
فراموش نکنیم همین بازاریانی که امروز با تصمیمات مهم اینچنینی به حاشیه رانده میشوند و لب به اعتراض گشوده اند ، همانهایی هستند که در روزهای سخت اقتصادی، در بحرانهای اجتماعی، و در بزنگاههای مهم انقلابی، همواره پای کار بودهاند و هستند. آیا رواست بدون مشورت با این قشر شریف و زحمتکش، مجوز برپایی نمایشگاههایی صادر شود که سود آن به جیب افراد غیر بومی و ضرر آن مستقیماً متوجه اقتصاد محلی شود؟ لازم است، البته اگر مشورتی در این خصوص صورت گرفته بطور شفاف و مستند از طریق اتاق اصناف که حافظ منافع و نماینده کاسبان و بازاریان است و حتی اداره صمت ارائه گردد و این رسانه آماده انتشار آن است!!
جای این پرسش باقی است: اگر قرار است تولید کنندگان بزرگ کشور بصورت مستقیم در این نمایشگاهها شرکت نکنند ، چرا از ظرفیت خود کاسبان محلی در برپایی این نمایشگاهها استفاده نمیشود؟ چرا از توان نمایشگاهداران بومی بهره نمیگیریم؟ ایا اقدامی در این خصوص صورت گرفته ؟ اگر هست لازم است بصورت شفاف توسط متولیان به مردم توضیح داده شود و این رسانه آمادگی انتشار مستندات را در این خصوص دارد.
البته ذکر این سئوال نیز خالی از لطف نیست که مگر نه اینکه در همین شهر، بازار روز شهرداری با هدف عرضه مستقیم و ارزان کالاها شکل گرفته؟ پس جایگاه آن در اینگونه مواقع چیست؟ آیا نمایشگاههای فصلی چیزی بیش از آن دارند؟ ارزانتر هستند؟ اگر نه، چه لزومی برای برپایی آنها وجود دارد؟
اگر بهانه برپایی نمایشگاه، صدور بخشنامه ها و اجبار مسئولین استانی به انجام این کار است آیا نمیتوان به مسئولین استانی که احیانا اجبار به برپایی نمایشگاه فصلی میکنند گزارش داد که ما یک نمایشگاه دائمی به نام بازار روز شهرداری داریم و دیگر نیازی به برپایی نمایشگاه نیست و این همه با روح و روان کاسبانمان آن هم در شرایطی که بدلیل مشکلات اقتصادی مردم و عدم خرید یکی یکی در حال تعطیل شده هستند و هر روز چکهایشان برگه میشود و یا شرمنده صاحب مغازه به جهت عدم توان پرداخت کرایه هستند بازی نکنیم؟
نیاز به بازنگری جدی در روند برپایی نمایشگاهها
در شرایطی که اقتصاد شهرهای کوچک مانند نیریز تحت فشار،تورم، رکود و کاهش قدرت خرید مردم است، برگزاری نمایشگاههایی که احیانا بیش از آنکه دردی از مردم دوا کند، آسیب به کسبوکار محلی و حتی بعضا آسیب به جیب مردم میزند، نیازمند تجدید نظر جدی است و در این میان اتاق اصناف، اداره صمت، فرمانداری و سایر نهادهای ذیربط باید با اتخاذ رویکردی مبتنی بر احترام و مشورت با کاسبان، به اصلاح این روند بپردازند. قطعاً در صورت مشارکت کاسبان بومی و مدیریت صحیح، نمایشگاهها میتوانند به فرصت تبدیل شوند، نه تهدید و در غیر اینصورت، ادامه این مسیر، چیزی جز تضعیف بازار بومی، افزایش نارضایتی اصناف و کاهش سرمایه اجتماعی حاکمیت محلی در پی نخواهد داشت.
متذکر میشویم این مطلب نه در نفی برگزاری نمایشگاه فصلی و نه در تایید آن است ، بلکه درخواست اتخاذ شیوه ای صحیح ترکیبی که در آن هم احترام کاسبان محلی حفظ شود ، هم به صلاح اقتصاد خانواده باشد و هم با الزام نمایشگاه داران به حضور مستقیم تولید کنندگان و حذف واسطه ها دردی از مشکلات و معیشت مردم حل نماید تاکید دارد وگرنه اگر قرار باشد واسطه های غیر بومی ده روز بیایند و جیبشان را پرکنند ، چه کسی بهتر از همشهریان و کاسبان بومی خودمان ؟
براساس شنیده ها صدور مجوز برپایی نمایشگاه جدید در نی ریز ، میراث قبل از حضور مهندس هدایت ،فرماندار جدید شهرستان نی ریز است ، اما به هر حال از ایشان توقع است با تدبیر و درایت همیشگیشان به نحوی که اقناع عمومی صورت پذیرد و خیر و صلاح همه مردم و کاسبان در آن باشد تصمیم نهایی در برپایی و یا عدم برپایی نمایشگاه اتخاذ گردد.
نکته : پایگاه خبری تحلیلی نای ذی نیوز بنا به قانون مطبوعات این امکان را در اختیار اتاق اصناف ، اداره صمت ،فرمانداری و هر نهادی که در برپایی نمایشگاههای فصلی صاحب رای و نظر میباشد میدهد تا توضیحات و جوابیه منطقی و در چهارچوب مطلب منتشر شده را جهت انتشار و اطلاع عموم ارائه نماید